بررسی رابطه بین یادگیری سازمانی و کارآفرینی کارکنان شهرداری دامغان

چکیده این تحقیق سعی دارد رابطه یادگیری سازمانی و کارآفرینی را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد. فرضیه اصلی مورد مطالعه عبارت است از: بین یادگیری سازمانی و کارآفرینی کارکنان شهرداری دامغان رابطه وجود دارد. متغیر مستقل، یادگیری سازمانی است که مولفه های آن عبارتند از: تعهد مدیریتی، دیدگاه سیستمی، گشودگی فضای کاری و تجربیات و انتقال و یکپارچگی دانش و متغیر وابسته هم عبارت است از ساختار سازمانی، اهداف و استراتژی های سازمانی، فرهنگ سازمانی، حمایت مدیریت و سیستم های سازمانی. جامعه آماری این تحقیق را کارکنان شهرداری دامغان تشکیل می دهند که حجم نمونه این پژوهش شامل 100 نفر می باشد. روش جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه 16 سوالی گومز و همکاران (2005) و پرسشنامه 29سوالی کارآفرینی محقق ساخته می باشد. روشهای تجزیه وتحلیل با استفاده از آزمونهای آلفای کرونباخ، کولموگروف – اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل، anova صورت پذیرفت. نتایج آزمون ها نشان داد بین یادگیری سازمانی و کارآفرینی کارکنان رابطه وجود دارد. متغیرهای یادگیری سازمانی و کارآفرینی در بین گروه های مورد مطالعه جمعیت شناختی مانند جنس، مدرک تحصیلی و سابقه کار تفاوت معنی داری ندارد اما متغیر یادگیری سازمانی در گروههای مختلف سنی تفاوت معنی داری دارد. واژگان کلیدی: یادگیری سازمانی، کارآفرینی، دانشگاه شهرداری دامغان